Είναι-στην κυριολεξία- εμετικό, μα όποιος το βρει κάνει την τύχη του, δεδομένου ότι είναι εξαιρετικά σπάνιο ενώ είναι πολυτιμο για την αρωματοποιία.
Ο λόγος για το άμπερι, ήτοι τον εμετό της φάλαινας-φυσητήρα, και τον υπερτυχερό ψαρά από την Ταϊλάνδη, που το ανακάλυψε σε παραλία της επαρχίας Σουράτ Θανί.
Ο Narong Phetcharaj, ο οποίος έχει εισόδημα περίπου 200 λίρες το μήνα από το ψάρεμα, επέστρεφε στην ακτή όταν είδε ένα παράξενο αντικείμενο να ωθείται από τα ρεύματα
Με μια πιο προσεκτική ματιά συνειδητοποίησε ότι η μάζα είχε την ίδια κηρώδη υφή και εμφάνιση με τον εμετό της φάλαινας, έτσι την πήρε στο σπίτι του, γνωρίζοντας την μεγάλη αξία του
Γνωστό και ως «εμετός φάλαινας», το αρωματικό άμπαρι είναι μία κηρώδης ουσία που συσσωρεύεται στο έντερο της φάλαινας - φυσητήρα και πιστεύεται ότι βοηθά σκληρά υλικά, όπως τα ράμφη των καλαμαριών με τα οποία τρέφεται το κήτος, να περάσουν από τον πεπτικό σωλήνα χωρίς να προκαλέσουν τραύματα.
Οι ειδικοί στο Πανεπιστήμιο Prince of Songkla που το εξέτασαν ια να το δοκιμάσουν κατέληξαν ότι είναι γνήσιο άμπερι.
Με βάρος 30 κιλά, το εύρημα θα μπορούσε να αξίζει 1 εκατομμύριο λίρες στερλίνες με βάση τις προηγούμενες τιμές, καθώς ο εμετός της φάλαινας την τελευταία φορά που είχε πουληθεί άξιζε 35.000 λίρες ανά κιλό.
Το άμπερι, είναι μια στερεή, κηρώδης, εύφλεκτη και πολύτιμη ουσία που παράγεται στο πεπτικό σύστημα των φαλαινών-φυσητήρων
Χρησιμοποιείται από τους αρωματοποιούς ως σταθεροποιητικό των πρώτων υλών ενός αρώματος, αλλά και για να αυξήσει την αντοχή του.
Για το λόγο αυτό, ήταν περιζήτητο από τους αρωματοποιούς και έπαιξε ρόλο στην ευημερία της φαλαινοθηρίας από τον 18ο έως τα μέσα του 19ου αιώνα, η οποία δυστυχώς είχε ως αποτέλεσμα να σκοτώνονται περίπου 50.000 φάλαινες τον χρόνο.
Το αποτέλεσμα ήταν, οι φυσητήρες - που κυνηγήθηκαν επίσης για το λάδι και τα οστά τους - να χαρακτηριστούν είδος υπό εξαφάνιση. Το 1982 η Διεθνής Επιτροπή Φαλαινοθηρίας επέβαλε απαγόρευση.
Το εμπόριο του άμπερι πλέον απαγορεύετα στην Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες ωστόσο επιτρέπεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Ελβετία.
Απολιθωμένα ευρήματα της σπάνιας αυτής ουσίας χρονολογούνται 1,75 εκατομμύρια χρόνια και πιστεύεται ότι οι άνθρωποι τη χρησιμοποιούν για πάνω από 1.000 χρόνια.
Ο Phetcharaj -εννοείται- δηλώνει ενθουσιασμένος: « Σκοπεύω να πουλήσω το άμπερι. Αν πάρω μια καλή τιμή, θα αποσυρθώ από τη δουλειά ως ψαράς και θα κάνω ένα πάρτι για τους φίλους μου».
Το άμπερι είναι μία κηρώδης ουσία που συσσωρεύεται στο έντερο της φάλαινας - φυσητήρα και πιστεύεται ότι βοηθά σκληρά υλικά, όπως τα ράμφη των καλαμαριών με τα οποία τρέφεται το κήτος, να περάσουν από τον πεπτικό σωλήνα χωρίς να προκαλέσουν τραύματα. Στη συνέχεια, η φάλαινα κάνει εμετό ο οποίος στερεοποιείται και επιπλέει στην επιφάνεια του ωκεανού.
Το στερεό κομμάτιέχει αρχικά μια άσχημη μυρωδιά , αλλά μετά το στέγνωμά του αναπτύσσει ένα γλυκό και μακράς διάρκειας άρωμα.
Τον περασμένοο Φεβρουάριο, τριάντα πέντε ψαράδες στην Υεμένη βγήκαν από τη φτώχεια, αφού βρήκαν εμετό αξίας 1,1 εκατομμυρίων λιρών στο σφάγιο μιας φάλαινας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου