Ισλανδία: Το Ρέικιαβικ, βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού. Η πόλη μπορεί να μην κινδυνεύει από το μάγμα του ηφαιστείου, κινδυνεύουν όμως οι κάτοικοί της από τις τεράστιες ποσότητες τοξικών αερίων που εκλύει. Η μετεωρολογική υπηρεσία της χώρας ανακοίνωσε ότι ένα μέρος των -τοξικών- κανών μπορεί να φτάσει σήμερα στο Ρέικιαβικ (βρίσκεται σε απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων από το ηφαίστειο), θέτοντας τις Αρχές σε κατάσταση ετοιμότητας.
Πίσω στο Ρίγκαβικ, τώρα, οι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι το ξέσπασμα του ηφαιστείου Σουντνούκαγκιγκαρ που έδωσε τα πρώτα σημάδια ότι πρόκειται να εκραγεί τον Οκτώβριο αλλά συσσώρευε ενέργεια εδώ και περίπου έναν χρόνο, ίσως να μην έχει ακόμα κορυφωθεί. Παρά το γεγονός ότι η έκρηξη δείχνει σημάδια ύφεσης, η επικεφαλής του Τμήματος Φυσικών Κινδύνων της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της Ισλανδίας, Κριστίν Γιονστντότιρ, λέει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι το άνοιγμα νέων ρωγμών. Οι τοπικές αρχές έχουν εκδώσει χάρτη εκτίμησης κινδύνου, βάσει του οποίου το Γκρίνταβικ κινδυνεύει, αλλά για τις επόμενες μέρες δεν θα καλυφθεί από ποτάμια λάβας. Αναμένεται ωστόσο να ανοίξουν νέες ρωγμές, μέσα από τις οποίες θα εκτοξευθεί λάβα και τοξικά αέρια.
Οι επιστήμονες λένε ότι στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουν πόσο καιρό θα διαρκέσει η εκτόξευση λάβας, καθώς το ηφαίστειο μπορεί να συνεχίσει να «βρυχάται» για μέρες, ή ακόμα και για μήνες. «Το γεγονός ότι η δραστηριότητα μειώνεται ήδη, δεν αποτελεί ένδειξη για το πόσο θα διαρκέσει η έκρηξη, αλλά μάλλον ότι η έκρηξη φτάνει σε μια κατάσταση ισορροπίας», αναφέρουν. Σύμφωνα με τους ίδιους, οι μεγαλύτερες και πιο έντονες εκρήξεις τείνουν να έχουν μικρότερη διάρκεια, ενώ αν ο ρυθμός ροής περιορίζεται, η εκτόξευση λάβας μπορεί να συνεχιστεί για μεγαλύτερο διάστημα. Προς το παρόν, το γεγονός ότι το ηφαίστειο δεν παράγει στάχτη, σημαίνει ότι δεν επηρεάζονται οι αεροπορικές μεταφορές, όπως έκανε πριν από 13 χρόνια, η έκρηξη ενός ηφαιστείου στην Ισλανδία, του Εϊγιαφιαλαγιοκούλ γέμισε με τέφρα τον ουρανό της Ευρώπης, φέρνοντας χάος στις αεροπορικές μεταφορές. Το διεθνές αεροδρόμιο Κέφλαβικ βρίσκεται εκεί κοντά, όμως παραμένει ανοικτό. Η Μπλε Λιμνοθάλασσα (Blue Lagoon), ένα δημοφιλές για τους τουρίστες γεωθερμικό σπα έκλεισε στο μεγαλύτερο τμήμα του από τότε που ξεκίνησε η σεισμική δραστηριότητα.
Το ηφαίστειο, το οποίο δεν έχει τον τύπο έκρηξης, αλλά ρήγματος (μήκους 4 χιλιομέτρων) από το οποίο ξεχύνεται λάβα, απειλεί και να βυθίσει στο σκοτάδι το μεγαλύτερο μέρος της Ισλανδίας. Αυτό γιατί, όπως εξήγησε και ο υπουργός Εξωτερικών της Ισλανδίας, Μπιάρνι Μπενέντικτσον, υπάρχει ανησυχία για έναν «κρίσιμο σταθμό παραγωγής ενέργειας» βόρεια του Γκρίνταβικ. Πρόκειται για έναν από τους 5 γεωθερμικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας.
Οι αρχές έχουν προσπαθήσει να τον «θωρακίσουν», χτίζοντας ένα γιγαντιαίο τείχος γύρω από το εργοστάσιο. Το φράγμα που έχει σκοπό να σταματήσει τη λάβα αν φτάσει στο εργοστάσιο, φτιάχτηκε με υλικά τα οποία θα μπορούσαν να μεταφερθούν με 20.000 φορτηγά, ανέφερε η κυβέρνηση της Ισλανδίας.
Η έκρηξη ήταν «πολύ μεγαλύτερη από αυτές που είχαμε τα τελευταία τρία χρόνια», τις οποίες χαρακτήρισε «τουριστικές εκρήξεις. Δεν συνηθίζεις αυτές τις εκρήξεις. Τις βρίσκουμε επίσης εξαιρετικά όμορφες και αισθάνεσαι δέος όταν βλέπεις τη γη να ανοίγει και να βγαίνει φωτιά και καπνός. Μερικές φορές αναφερόμαστε ως το νησί της φωτιάς και του πάγου», δήλωσε ο κ. Μπεντεντικτσον.
Ο υπουργός τόνισε ότι αν η λάβα συνεχίσει να κινείται με τον σημερινό ρυθμό για άλλη μια ημέρα, θα συναντήσει φράγματα ύψους 15 μέτρων και πολύ μεγάλου πλάτους που έχει υψώσει η κυβέρνηση κοντά στο Γκρινταβικ, τα οποία έχουν δημιουργήσει έναν «κύκλο γύρω από τις υποδομές».
Η Ισλανδία φιλοξενεί 33 ενεργά ηφαιστειακά συστήματα, τον μεγαλύτερο αριθμό στην Ευρώπη και η έκρηξη του συγκεκριμένου έχει ανοίξει συζητήσεις για το χάος που θα μπορούσε να προκαλέσει η έκρηξη ηφαιστείων σε διάφορα σημεία του κόσμου. Από το «πάγωμα» των αεροπορικών μεταφορών, μέχρι το «κλείσιμο» των ναυτιλιακών δρόμων, ακόμα και την αλλαγή του κλίματος- εάν σκεφτεί κανείς ότι η έκρηξη του Κρακατόα είχε προκαλέσει ένα ολόκληρο έτος χειμώνα, καθώς η ηφαιστειακή τέφρα εμπόδιζε την ηλιακή ακτινοβολία, ρίχνοντας τη μέση θερμοκρασία της γης κατά 0,6 βαθμούς Κελσίου.
Και φυσικά, αν το ηφαίστειο στο Ρίγκαβικ δεν είναι ικανό να αλλάξει τη γεωγραφία της γης και να αλλάξει την ιστορία (όπως έκανε το ηφαίστειο της Σαντορίνης πριν από 3.600 χρόνια που κατέστρεψε τη Στρογγύλη και εξαΰλωσε τον Μινωϊκό πολιτισμό από το τσουνάμι που προκάλεσε), ή ακόμα και την περιστροφή της, στον πλανήτη υπάρχουν δεκάδες ηφαίστεια που έχουν το μέγεθος και τη δύναμη να εκτοξεύσουν τρόμο και φρίκη. Από υπερηφαίστεια (εντάσεως άνω της κλίμακας 8) όπως το Γέλοουστοουν των ΗΠΑ, στο Μαούνα Λόα της Χαβάη, την Αίτνα, το Ποποκατέπλ στο Μεξικό, το Φούτζι της Ιαπωνίας, το Όχος ντελ Σαλάδο στη Νότια Αμερική και το Κιλιμάντζαρο στην Τανζανία.
Ισλανδία – Λέκκας: Πόσο έτοιμοι είμαστε στην Ελλάδα για τη διαχείριση ενός ηφαιστειακού κινδύνου
Η έκρηξη του ηφαιστείου στην Ισλανδία προκαλεί το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ και καθηγητής διαχείρισης φυσικών καταστροφών Ευθύμιος Λέκκας σε άρθρο του επισημαίνει το κατά πόσο είμαστε έτοιμοι στην Ελλάδα για τη διαχείριση ενός ηφαιστειακού κινδύνου.
Ενώ αναφέρεται και στο ηφαίστειο της Σαντορίνης το οποίο παραμένει ενεργό. Συγκεκριμένα στο άρθρο του ο κ. Λέκκας αναφέρει ότι «13 χρόνια μετά το 2010, οπότε και εξερράγη το ηφαίστειο Eyjafjallajökull επηρεάζοντας άμεσα τη ζωή 2 εκατομμυρίων ανθρώπων και ακυρώνοντας πάνω από 60.000 πτήσεις σε όλη την Ευρώπη, ως αποτέλεσμα της τέφρας που εκτοξεύτηκε στην ατμόσφαιρα, η Ισλανδία αντιμετωπίζει με ψυχραιμία ακόμα μία μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη.
Βεβαίως, στην Ισλανδία κατά τακτά χρονικά διαστήματα, η ηφαιστειακή δραστηριότητα επανέρχεται όπως για παράδειγμα το 2014, οπότε και εξερράγη το ηφαίστειο Bardarbunga που βρίσκεται στο κέντρο της χώρας παράγοντας λάβα που κάλυψε 84 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το ηφαίστειο Fagradalsfjall που εξερράγη το 2021 δημιουργώντας ένα τεράστιο εργαστήριο φύσης κοντά στην πρωτεύουσα Reykjavik, το οποίο επισκέπτονταν χιλιάδες τουρίστες κάθε μέρα.
Η Ισλανδία είναι χώρα των ηφαιστείων, που εδώ και εκατομμύρια χρόνια έχει δομηθεί αποκλειστικά σχεδόν από λάβα, η οποία βρίσκει διέξοδο μέσα από δύο τεράστιες τεκτονικές πλάκες που αποκλίνουν και δημιουργούν κενό πλήρωσης από το διάπυρο μάγμα. Αυτό το χάσμα ουσιαστικά διατρέχει τη χώρα από τον βορρά έως τον νότο, διαιρώντας την σε δυο μεγάλα τεμάχη.
Άλλωστε όλος ο Ατλαντικός ωκεανός είναι χωρισμένος στα δύο από μια επιμήκη μεσοωκεάνεια ράχη από ηφαιστειακά πετρώματα που καταλαμβάνουν την περιοχή απόκλισης των πλακών απομακρύνοντας την Ευρώπη από το ένα μέρος, και την Αμερική από το άλλο με ρυθμό μερικών εκατοστών κάθε χρόνο. Μια τέτοια ακριβώς ήταν η κίνηση, που χώρισε σταδιακά τις ηπείρους που πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια ήταν ενωμένες σε μια ενιαία ήπειρο, την Παγγαία.
Το ηφαίστειο στην περιοχή Grindavik άρχισε να δραστηριοποιείται με έντονη αλλαγή στην ποσότητα και στη χημική σύσταση των εκπεμπόμενων αερίων, εκατοντάδες σεισμούς κάθε μέρα και κυρίως ανύψωση και εντυπωσιακές ρηγματώσεις στην επιφάνεια του εδάφους. Τα πρόδρομα φαινόμενα έδειχναν ότι υπήρχε υπέρβαση των ορίων και έτσι άρχισε η επιφανειακή ηφαιστειακή δραστηριότητα, η οποία αναμένετο να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση η Ισλανδία είναι έτοιμη, κυρίως λόγω μεγάλης εμπειρίας, να αντιμετωπίσει μια τελική δράση του ηφαιστείου, με δομημένες υπηρεσίες παρακολούθησης, με εξοπλισμό, μέσα, με οργανωμένη πολιτική προστασία και κυρίως με ενημέρωση του γενικού πληθυσμού.
Μεταφορικά, μπορούμε να προσομοιώσουμε την έκρηξη ενός ηφαιστείου με το σπάσιμο ενός μπαλονιού, που ποτέ δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το τελευταίο ”φύσημα” που θα οδηγήσει στη θραύση.
Οι ηφαιστειακές εκρήξεις πάντα προειδοποιούν για την δραστηριότητα, ποτέ όμως δεν «αποκαλύπτουν» τη χρονική στιγμή της έκρηξης, η οποία μπορεί τελικά και να μην εκδηλωθεί και το ηφαίστειο να επανέλθει στην κανονική και «ασφαλή» του δραστηριότητα.
Ένα παρόμοιο φαινόμενο αντιμετωπίσαμε το 2011-2012, στην Σαντορίνη, όπου υπήρχαν όλες οι ενδείξεις για την αύξηση της δραστηριότητας, ποτέ όμως δεν επήλθε η τελική έκρηξη, καθώς μετά από μια παρατεταμένη έντονη δραστηριότητα, οι μετρήσεις επανήλθαν τελικά σε φυσιολογικές τιμές ”ηρεμίας”.
Την κρίσιμη εκείνη περίοδο, που περίσσευαν οι κινδυνολογικές ”επιστημονικές” απόψεις, από ξένα κυρίως κέντρα, για μεγάλη επικείμενη έκρηξη που θα δημιουργούσε προβλήματα στον κορυφαίο τουριστικό προορισμό, θεσμοθετήθηκε η Μόνιμη Επιστημονική Επιτροπή Παρακολούθησης του Ελληνικού Ηφαιστειακού Τόξου, που λειτουργεί στο πλαίσιο του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας. Η επιτροπή συγκροτείται από κορυφαίους επιστήμονες, εκπροσώπους Ερευνητικών Ιδρυμάτων και Πανεπιστημίων, οι οποίοι δεν εκφράζουν μόνο προσωπικές απόψεις, αλλά μεταφέρουν τις γενικότερες επιστημονικές θέσεις των Φορέων τους, ενώ παράλληλα αποτελούν και τον επιστημονικό σύμβουλο του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.tromaktiko.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου