Τα μαχητικά αεροσκάφη 5ης γενιάς γενικά και το F-35, ως το πλέον προηγμένο και το μοναδικό πραγματικά λειτουργικό ειδικά, αποτελούν σύγχρονα θαύματα της τεχνολογίας. Σχεδιασμένο από την Lockheed Martin και όντας το μοναδικό με τόσο ευρεία και τεκμηριωμένη δράση, έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο του πιο προηγμένου αεροσκάφους αεροπορικής υπεροχής (air supremacy) και πολλαπλών ρόλων που υπάρχει διαθέσιμο σήμερα, στο παγκόσμιο αεροπορικό γίγνεσθαι.
Διαθέτοντας όλα τα τελευταίας γενιάς τεχνολογικά μέσα και έχοντας (με βάση τις υπάρχουσες σήμερα γνώσεις) τη δυνατότητα αναβάθμισης σε μεγάλο βάθος χρόνου, τα F-35 προσφέρουν μία ιδιαίτερα εκτεταμένη γκάμα χαρακτηριστικών που τα καθιστούν σαφώς ανώτερα απ’ όλα τα προϋπάρχοντα μαχητικά αεροσκάφη. Εξαιρετική αεροδυναμική, συστήματα επικοινωνίας και πολλαπλοί αισθητήρες υψηλής τεχνολογίας, ανυπέρβλητη άμυνα σε ηλεκτρονικό πόλεμο, δυνατότητες stealth που ξεπερνούν το 90% και ο ιδιαίτερα αποτελεσματικός κινητήρας Pratt & Whitney F-135, είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά που το καθιστούν ό,τι πιο σύγχρονο και αποτελεσματικό έχει να επιδείξει η παγκόσμια αεροπορική βιομηχανία σήμερα.
Τα F-35 παράγονται σε τρεις κύριες εκδόσεις: το F-35A, σχεδιασμένο για τον Στρατό των ΗΠΑ, το F-35B που έχει τη δυνατότητα κάθετης απογείωσης και προσγείωσης και το F-35C, σχεδιασμένο ειδικά για απονηώσεις και προσνηώσεις από αεροπλανοφόρα. Κάθε έκδοση έχει εξ αρχής σχεδιαστεί για να πληροί τις προδιαγραφές και να καλύπτει τις συγκεκριμένες ανάγκες, συγκεκριμένων στρατιωτικών δυνάμεων. Δεν είναι γνωστό ποιον ακριβώς τύπο θα αγοράσει τελικά η Ελλάδα, αλλά με βάση τα όσα ξέρουμε η μεγαλύτερη πιθανότητα βρίσκεται στην έκδοση Β. Σε κάθε περίπτωση, όλες οι εκδόσεις μπορούν να λειτουργήσουν ως "ιπτάμενοι ελεγκτές, καθοδηγητές ή και χειριστές" άλλων αεροσκαφών στην περιοχή, επανδρωμένων ή μη. Γεγονός που μετατρέπει αυτά τα αεροσκάφη σε στρατηγικό πλεονέκτημα ανυπολόγιστης αξίας για όσες χώρες τα διαθέτουν.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός πως αποδεδειγμένα μπορούν να ανταποκριθούν με απόλυτη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα (έχουν δοκιμαστεί σε πραγματικό εμπόλεμο περιβάλλον, από την ισραηλινή αεροπορία), ανεξάρτητα από το είδος της αποστολής που έχουν επωμισθεί, καθιστά τις "Αστραπές" (Lightning=Αστραπή) κυρίαρχους των αιθέρων, που αναλαμβάνουν να φυλάξουν.
Για την Ελλάδα, η αγορά των συγκεκριμένων αεροσκαφών και μάλιστα τόσο σύντομα μετά την αγορά των Rafale, αποτελεί κύρια και καίρια στρατηγική επιλογή. Μια επιλογή η οποία στοχεύει στην ενίσχυση τόσο της αμυντικής της ικανότητας, όσο και της στρατηγικής συνεργασίας της με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ! Κάτι απολύτως απαραίτητο, ειδικά μετά τη... μετασεισμική επαναφορά της Τουρκίας σε (σχετικά) φιλοδυτική τροχιά.
Όπως είναι φυσικό για οποιαδήποτε κίνηση αυτού του μεγέθους, η αγορά αυτή αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις όπως:
Α. Το εξαιρετικά υψηλό κόστος των αεροσκαφών, το οποίο ανέρχεται σε περίπου $8,6 δισ. για 40 F-35 μαζί με τον πλήρη εξοπλισμό τους και τη δημιουργία και συντήρηση όλων των αναγκαίων υποδομών. Πράγμα που, σε συνδυασμό με το υπέρογκο εξωτερικό χρέος της χώρας, απαιτεί την εξεύρεση επιπλέον χρηματοδοτικών πηγών και την παροχή ευνοϊκών όρων από την κατασκευάστρια και τις ΗΠΑ! Αλλιώς τα νούμερα, με τα σημερινά δεδομένα, δεν βγαίνουν.
Β. Το τεχνικό μέρος της προσαρμογής των ελληνικών υποδομών (αεροδρομίων, συστημάτων ελέγχου & επικοινωνίας, δημιουργίας ειδικών αποθηκών, εκπαιδευτικών προγραμμάτων κ.λπ.) για να μπορέσουν τα F-35 να λειτουργήσουν απρόσκοπτα και αποτελεσματικά.
Γ. Οι πιθανές, πολύ χρονοβόρες διαδικασίες αδειοδοτήσεων και παραγωγής, που στο παρελθόν έχουν προκαλέσει μακροχρόνιες καθυστερήσεις και πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθούν στην περίπτωση της Ελλάδας (βλ. διάρθρωση χρέους και αποπληρωμές μετά το 2032).
Δ. Οι εξαιρετικά υψηλές απαιτήσεις σε προσωπικό και υποδομές ηλεκτρονικής προστασίας και πολέμου, μιας και το συγκεκριμένο αεροσκάφος είναι ένα super computer που πετά και απαιτεί αντίστοιχες υποδομές στο έδαφος αλλά και
Ε. Οι ιδιαίτερα υψηλές απαιτήσεις στην εκπαίδευση προσωπικού πολλών ειδικοτήτων, μαζί με τις αναγκαίες υποδομές και χρόνους και πολλά άλλα μικρότερης σημασίας ζητήματα (π.χ. οι πιθανές διπλωματικές προσπάθειες της Τουρκίας να εμποδίσει την ολοκλήρωση της συναλλαγής που ναι μεν δεν έχουν ιδιαίτερη ελπίδα επιτυχίας αλλά οπωσδήποτε θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πολλά προσωρινά προσκόμματα).
Παρόλα αυτά, η συγκεκριμένη επιλογή είναι η καλύτερη δυνατή! Αλλά απαιτεί ακραία προσεκτική προετοιμασία, συνεργασία και διαχείριση από την ελληνική κυβέρνηση και τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Εάν δουλέψουν όλοι οι αρμόδιοι μαζί και χωρίς προσωπικές στρατηγικές, η ημέρα που η Ελλάδα δεν θα χρειάζεται να ανησυχεί για την στρατιωτική της ισχύ, δεν θα βρίσκεται μακριά! Εάν όχι...
Πέτρος Λάζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου