Η αντίδραση κάποιων ανθρώπων, απέναντι σε κάθε τι διαφορετικό, ιδιαίτερο, ξένο, επαναστατικό, αλλότριο, εξώ-συστημικό στοιχείο, εξαπατά τον αδύναμο άνθρωπο, ο οποίος χαρακτηρίζεται από έλλειψη κριτικής σκέψης και ικανότητας αμφισβήτησης, με σκοπό να τον γονατίσει πνευματικά και να τον διαμελίσει συνειδησιακά, μετατρέποντας τον σε μια ακόμα άβουλη μαριονέτα, χωρίς αίσθηση της ατομικής του ταυτότητας και ελευθερίας.
Ο άνθρωπος της μάζας, αρέσκεται να ακολουθεί την αγέλη και να συνδιαλέγεται με την «σωρό», υποταγμένος και υπνωτισμένος κάτω από το ζυγό της χειραγώγησης και της υποβολής. Η έννοια της «προβατοποίησης» και της «οχλοποίησης» ενός μέρους ή εν δυνάμει ενός όλου του πληθυσμού καθίσταται μια μορφή εξαρτητικής κοινωνικής σχέσης ενός μη δημοκρατικού και ανελεύθερου συνόλου, που θέλει τα μέλη του χωρίς εσωτερική κριτική σκέψη, αλλά με παντελή εξωτερική ταύτιση με έναν αρχηγό, με μια νόρμα, μια ομάδα, ένα πρότυπο, μια ιδέα, μια φιλοσοφία. Η νοοτροπία του κοπαδιού εξυπηρετεί την ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει. Αυτή η αίσθηση του «ανήκειν» χωρίς επίγνωση, χωρίς σκέψη, χωρίς αμφισβήτηση, χωρίς φιλτράρισμα –οπουδήποτε- ανήκει η πλειοψηφία, επηρεάζει την ατομική μας βούληση, την ικανότητα του «ορίζειν» και «σκέπτεσθαι» αυτοβούλως μακριά από δογματισμούς, φανατισμούς, εξαναγκασμούς και περιορισμούς.
Η νοοτροπία της μάζας λειτουργεί χρησιμοποιώντας τον ψυχολογικό μηχανισμό της προπαγάνδας, της χειραγώγησης, της προσέλκυσης και της ολοκληρωτικής σύνθλιψης ενός νοήμονος ατόμου αφαιρώντας του το δικαίωμα να συλλογίζεται, να επιλέγει και να πράττει ελεύθερος από μόνος του, με τον εαυτό του, για τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος μετατρέπεται σε ένα πιόνι που θυσιάζει τα προσωπικά του θέλω, τις ανάγκες του, τις επιθυμίες του, τους στόχους του, ακόμα και τα όνειρα του υπέρ εκείνων που οδηγούν και αντιπροσωπεύουν το πλήθος.
Μέσα στα στενά όρια της ανάγκης για ομαδοποίηση, μέσω της χειραγώγησης, ο άνθρωπος παρακμάζει πνευματικά, συνθλίβεται ηθικά, παθητικοποιείται κοινωνικά, τυφλώνεται αυτογνωσιακά και τελικά καταλήγει να χάνει την βούληση του, ακολουθώντας χωρίς καμία αντίδραση, αντίσταση ή αμφισβήτηση τα κελεύσματα των αρχηγών της μάζας. Η αδυναμία του ατόμου να απεγκλωβιστεί από τα δεσμά της δύναμης του πλήθους και η ασυνείδητη, ανώριμη και επιπόλαιη ταύτιση του με τους κανόνες της ομάδας, δημιουργεί την ψευδαίσθηση της πνευματικής ανεξαρτησίας και σταδιακά έχει την πεποίθηση ότι τον απαλλάσσει από τον φόβο της απόρριψης του διαφορετικού που διατηρεί όσο είναι μόνος του και πραγματικά ελεύθερος.
Ο άνθρωπος που ταυτίζεται με τις παραινέσεις της μάζας χάνει την προσωπική του ευσυνειδησία, τη βούληση και την κριτική του σκέψη. Αδυνατεί να κρίνει, να αμφισβητήσει, να αποδοκιμάσει, να αρνηθεί και να αντιδράσει, μόνο μιμείται, αντιγράφει, παπαγαλίζει και επαναλαμβάνει ότι και η μάζα. Ξεσηκώνει συμπεριφορές, κινήσεις, χειρονομίες, τάσεις και λέξεις. Υιοθετεί ένα αλλότριο προς τα δικά του δεδομένα μοτίβο σκέψης στην προσπάθεια του να εξομοιωθεί ολοκληρωτικά με τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης. Η επιθυμία του «ανήκειν» σε μια ομάδα, σε μια παράταξη, σε ένα ρεύμα, σε μια κλίκα είναι πιο ισχυρή από την αίσθηση της διαφύλαξης της αξίας της προσωπικότητας μας.
Η πλύση εγκεφάλου που υπόκεινται ο σύγχρονος άνθρωπος από τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο, τους πολιτικούς αρχηγούς κ.α ευθύνεται για την πνευματική του νάρκωση, για την ηθική οπισθοδρόμηση του πνεύματος του, για την ολοκληρωτική απουσία του εξευγενισμού της ψυχής του, για τον κατακερματισμό και κατακρεουργισμό των ιδανικών και των αξιών του και τέλος για τον αφανισμό των ηθικοπνευματικών του εφοδίων. Χωρίς την κριτική σκέψη, την ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να αποφασίζει και να επιλέγει ελεύθερος και ανεπηρέαστος για τη ζωή του, ο άνθρωπος στέκεται γυμνός, άοπλος και ηττημένος απέναντι στην κοινή γνώμη, στην εξουσία των «ολίγων» και ότι αυτοί επιτάσσουν μέσω της χειραγώγησης του πλήθους.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η υποτίμηση της προσωπικότητας, της μοναδικότητας και της αξίας του ανθρώπου από αυτούς που αντιπροσωπεύουν τη μάζα, οδηγεί στον αφανισμό της ατομικότητας του ατόμου και στην εκδούλευση της προσωπικής του ελευθερίας. Αυτή είναι και μια από τις μάχες που ο σύγχρονος πνευματικός άνθρωπος, έχοντας ευθύνη και σεβασμό απέναντι στον εαυτό του καλείται να δώσει, έτσι ώστε να διαφυλάξει την ελευθερία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου